Η διαφθορά στην ελληνική κοινωνία 2

   Η μεγαλύτερη μάστιγα όμως της ελληνικής κοινωνίας είναι η φοροδιαφυγή. Οι έλεγχοι του Σ.Δ.Ο.Ε. τα τελευταία χρόνια του μνημονίου έδειξαν σωρεία περιπτώσεων. Αστρολόγοι, κομμωτές, υδραυλικοί, μέχρι και πατωματζήδες ήξεραν καλά και την τέχνη της φοροδιαφυγής. Λίστα με φοροφυγάδες είχε δοθεί στο Σ.Δ.Ο.Ε. τον Αύγουστο του 2012. Στη λίστα αυτή υπήρχαν μεταξύ άλλων "350 δικηγόροι, 300 γιατροί, 500 μηχανικοί και μεγαλοεργολάβοι, 300 επιχειρηματίες, ένας υδραυλικός ο οποίος δηλώνει 7.000€ το χρόνο αλλά έχει 300.000€ στην Credit Agricole στη Γαλλία, αλλά και ένας πατωματζής με 250.000€ σε τράπεζα της Ελβετίας, ενώ δηλώνει κάθε χρόνο 11.000€  (NewsNow 27/08/2012). Στην κορυφή βέβαια του φαινομένου βρίσκονται οι γιατροί. Ποιος ήταν εκείνος που πήγαινε σε έναν ιδιώτη γιατρό και δεν ήξερε ότι σχεδόν ποτέ δεν έδιναν αποδείξεις για την αμοιβή που ζητούσαν. 

   Σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας GPO που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, οι Έλληνες με βάση την εμπειρία τους δίνουν μετάλλιο φοροδιαφυγής στους γιατρούς με ποσοστό 88,6%, τη δεύτερη θέση στους τεχνίτες (π.χ. ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί) με ποσοστό 85,4%, ακολούθως στα δικηγορικά γραφεία - συμβολαιογραφεία (75,2%), στα εστιατόρια και στις ταβέρνες με ποσοστό 57,9%. Στη λίστα όσων φοροδιαφεύγουν, σύμφωνα με την έρευνα της GPO, περιλαμβάνονται ακόμη τα βενζινάδικα (44,1%), τα μικρά εμπορικά καταστήματα (37,6%) και τα σουπερμάρκετ (17,7%) (Τα Νέα 23/02/2013). Το παράδοξο όμως είναι ότι ενώ οι πλειονότητα των ερωτώμενων πιστεύει ότι η φοροδιαφυγή είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα και ότι ένας στους δύο Έλληνες πιστεύει ότι οι περισσότεροι φοροδιαφεύγουν, μόνο το 16,4% παραδέχεται ότι έχει φοροδιαφύγει αποκρύπτοντας εισοδήματα. Όσον αφορά το θέμα των αποδείξεων, οι συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι μόνο εάν πεισθεί ότι αυτές θα τους δώσουν κάποιο προσωπικό όφελος, θα μπει στη διαδικασία να τις συγκεντρώνει συστηματικά. 

   Ένας άλλος τρόπος να αποκρύπτουν εισοδήματα και προσωπικά περιουσιακά στοιχεία ήταν η δημιουργία υπεράκτιων εταιρειών (offshore). Αρκετοί πονηροί δημιουργούσαν εταιρείες με εικονικό αντικείμενο με έδρα χώρες που είχαν πολύ ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς (π.χ. Κύπρος, Νησιά Κέυμαν, Παρθένοι Νήσοι κ.λ.π.) προκειμένου να δηλώνουν ως εταιρική περιουσία τα γιώτ, τα αυτοκίνητα, τα πολυτελή σπίτια που ουσιαστικά τους άνηκαν προσωπικά, έτσι ώστε να αποφεύγουν τεράστια ποσά από τη φορολογία εισοδήματος. Επιπλέον, με τις εταιρείες αυτές επιτυγχάνεται "ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και διασπάθιση δημόσιου χρήματος, με κρατικές επιδοτήσεις, όταν από επίσημα στοιχεία που κατατέθηκαν προέκυψε ότι οι υπερτιμολογήσεις υπερβαίνουν ακόμη και το 500%". Ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας Γιώργος Σούρλας ανέφερε "ότι η απώλεια εσόδων για το ελληνικό κράτος από τη δράση των εγχώριων offshore εταιρειών ισοδυναμεί με ποσοστό της τάξης του 40% και παραπάνω του δημόσιου χρέους της χώρας" (www.capital.gr 05/04/2013). 

   Ωστόσο, το "σπορ" της φοροδιαφυγής είναι σχετικά πρόσφατο. Σύμφωνα με άρθρο του Ερρίκου Μπαρτζινόπουλου (Έθνος 23/01/2013) "το Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας του Δημητράκου που βραβεύτηκε το 1953 από την Ακαδημία Αθηνών δεν περιελάμβανε τις λέξεις «φοροφυγάς» και «φοροδιαφυγή». Η μοναδική παρεμφερής λέξη που υπήρχε ήταν η λέξη «φορομπήχτης»". Έχει ουσιαστικά ως αφετηρία την περίοδο λίγο μετά τη χούντα και εξελίχθηκε ραγδαία μετά την είσοδό μας στην ΕΕ. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο "η φοροδιαφυγή είναι ο πυρήνας όλης της υπόλοιπης διαφθοράς μας. Διότι, όταν θεωρείς ως πολίτης ότι δεν οφείλεις τίποτε στο κράτος και ότι είναι ηθικά θεμιτό να το κλέψεις, μετά είναι πανεύκολο να επωφεληθείς από το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος".

   Βέβαια, η άποψη των περισσότερων είναι ότι η διαφθορά της ελληνικής κοινωνίας είναι αποτέλεσμα της χαλάρωσης του Κράτους και της έλλειψης ουσιαστικών ελέγχων. Εντούτοις, η συναλλαγή προϋποθέτει πάντα δύο τουλάχιστον άτομα. Κι αν το κράτος δεν αναλαμβάνει αποτελεσματικά να πατάξει το πρόβλημα, η συμμετοχή μας και η ανοχή μας έχει την ίδια βαρύτητα. Όταν δεχόμαστε να πληρώσουμε λιγότερα χρήματα στους υδραυλικούς, στους ηλεκτρολόγους, στους γιατρούς χωρίς απόδειξη, ξεχνούμε ότι μακροπρόθεσμα τη διαφορά θα πληρώσουν αυτοί που δεν μπορούν να αποκρύψουν εισοδήματα μέσω της φορολογίας. Εκτός κι αν στην πραγματικότητα οι περισσότεροι είχαν κάτι να κρύψουν, ακόμα και οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι : το ενοίκιο κάποιου διαμερίσματος, τα ιδιαίτερα μαθήματα, μία διπλή σύνταξη, μία σύνταξη για έναν γονέα που έχει αποβιώσει κ.λ.π.

   Αλλά το χειρότερο είναι ότι οι συνέπειες της διαφθοράς μπορεί να είναι θανατηφόρες. Όταν "λαδώνουμε" τον καθηγητή οδήγησης και τους εξεταστές για να πάρουμε δίπλωμα οδήγησης χωρίς να δώσουμε εξετάσεις δεν είναι πιθανό να προκαλέσουμε το θάνατο κάποια στιγμή; Επίσης, όταν οι εργολάβοι κατασκευάζουν δρόμους με τρομερά κατασκευαστικά λάθη για να εξοικονομήσουν τεράστια ποσά, δεν είναι υπόλογοι για τα ατυχήματα που προκαλούνται; Και όταν η αυθαίρετη και άναρχη δόμηση κυρίως στην Αθήνα με εμπλοκή των υπαλλήλων της πολεοδομίας ή οι σκόπιμοι εμπρησμοί δασών για λόγους δόμησης έχει οδηγήσει στο να πλημμυρίζουν χείμαρροι, ποταμοί, με αποτέλεσμα να χάνονται περιουσίες ή και ανθρώπινες ζωές, ποιος μπορεί ακόμα να σιωπά;