Αγώνας για μετρητά

Στον αγώνα για να γίνουν πλούσιες, πολλές από τις οικονομίες της Ασίας έχουν κάνει ρεκόρ μακροχρόνιας ανάπτυξης. Κατά τη διάρκεια των 30 χρόνων από το 1982 έως το 2011 η Κίνα πέτυχε ετήσιο ρυθμό αύξησης του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σχεδόν 10%. Με τον τρόπο αυτό ξεπέρασε την Ιαπωνία και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο το 2010 και επίσης πέρασε από τα χαμηλότερα στα υψηλότερα επίπεδα μεσαίου εισοδήματος, σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης της Παγκόσμιας Τράπεζας. Όλες οι άλλες οικονομίες του διαγράμματος, που διατήρησαν αύξηση 6% ή μεγαλύτερη για πάνω από 30 χρόνια μπορούν τώρα να χαρακτηριστούν ως υψηλού εισοδήματος. Αν η Κίνα θέλει να ανήκει σ'αυτές, θα πρέπει να διατηρήσει το ρυθμό λίγο περισσότερο. Ο ΟΟΣΑ, σε μια νέα έρευνα για την Κίνα, εκτιμά ότι θα μπορούσε να φτάσει εκεί από το 2020.

Το πρωτότυπο κείμενο βρίσκεται στην ιστοσελίδα του The Economist.

Για τη διάσωση

Το πακέτο διάσωσης της Κύπρου που συμφωνήθηκε στις 25 Μαρτίου 2013 ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ είναι το πέμπτο πρόγραμμα διάσωσης στην ευρωζώνη μέσα σε τρία χρόνια. Με 10 δισεκατομμύρια ευρώ (13 δισεκατομμύρια δολλάρια) ή 12.500 ευρώ ανά άτομο στην Κύπρο λίγο μπορεί να συγκριθεί με τις συμφωνίες για την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και τη μερική διάσωση των Ισπανικών τραπεζών. Οι δύο διασώσεις της Ελλάδας αθροίζονται στα 246 δισεκατομμύρια ευρώ, περισσότερο από το 110% του Α.Ε.Π. Αλλά η συμφωνία της Κύπρου είναι η πρώτη που επιβλήθηκε στα διαθέσιμα των τραπεζών της χώρας: όλες οι καταθέσεις πάνω από 100.000 ευρώ θα πληγούν. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, ότι η χρηματοοικονομική κατάπτωση της Κύπρου είναι μακριά από το να τελειώσει. Το λιγότερο ευδιάκριτο είναι οι επιπτώσεις που θα έχει για την ευρωζώνη.

Το αυθεντικό κείμενο βρίσκεται στην ιστοσελίδα του The Economist.