Τα πραγματικά εισοδήματα βρίσκονται σε στασιμότητα σε πολλές πλούσιες χώρες και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί αισθάνονται την πίεση. Στη Βρετανία τα καύσιμα κοστίζουν 50% περισσότερο από ότι το 2007. Ωστόσο, οι τιμές της βενζίνης είναι ένα μόνο από τα έξοδα για τη λειτουργία ενός αυτοκινήτου. Οι ιδιοκτήτες πρέπει επίσης να ανταπεξέλθουν στα έξοδα για ασφάλιση, τέλη κυκλοφορίας και το σέρβις. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Economist Intelligence Unit, το παρακάτω διάγραμμα δείχνει το συνολικό κόστος της αγοράς ενός οικογενειακού αυτοκινήτου (λαμβάνοντας το μέσο όρο ανάμεσα στις φτηνές και τις ακριβές μάρκες) σε επιλεγμένες πόλεις το 2010, κυκλοφορώντας το συνέχεια για τρία χρόνια. Στο Λονδίνο οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων μπορεί να εκπλαγούν εάν αντιληφθούν ότι δεν είναι σε χειρότερη θέση από ότι οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων σε πολλές άλλες πλούσιες χώρες. Σε γενικές γραμμές, όπου το κόστος λειτουργίας είναι υψηλό, αυτό αντισταθμίζεται από φθηνότερες τιμές των αυτοκινήτων, και το αντίστροφο. Από το 2005 έως το 2007, σε πόλεις όπου το συνολικό κόστος της λειτουργίας ενός αυτοκινήτου έχει μειωθεί (ιδίως στο Άμστερνταμ, στη Μόσχα και στη Σαγκάη), αυτό έγινε σε μεγάλο βαθμό χάρη στη μείωση των τιμών των αυτοκινήτων. Είναι πιθανό ότι κάποιες από τις υψηλότερες τιμές αγοράς σε αναδυόμενες πόλεις όπως η Σαγκάη μπορεί να αποδοθεί στην εισαγωγή ακριβών αυτοκινήτων, όπως Mercedes και Audi, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για να επιτρέψουν τις διεθνείς συγκρίσεις.
Μπορείτε να διαβάσετε το αυθεντικό άρθρο στην ιστοσελίδα του The Economist.
