Μία διαδραστική σύνοψη του ευρωπαϊκού Α.Ε.Π., χρέους και απασχόλησης.
Παρ'όλη τη μεγάλη βελτίωση των χρηματοοικονομικών συνθηκών κατά τους τελευταίους εννέα μήνες που ακολούθησαν την απόφαση του Μάριο Ντράγκι, του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να κάνει "ό,τι χρειάζεται" για να σώσει το ενιαίο νόμισμα, η ευρωζώνη παραμένει σε ύφεση. Η παραγωγή μειώθηκε κατά 0,2% τους πρώτους τρεις μήνες του 2013 σε σχέση με το επίπεδο της στο τέλος του 2012, το έκτο συνεχόμενο τρίμηνο ύφεσης που ξεκίνησε στο τέλος του 2011. Το Α.Ε.Π. αυξήθηκε κατά μόλις 0,1% στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και μειώθηκε κατά 0,2% στη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία. Οι μειώσεις στη νότια Ευρώπη ήταν πολύ μεγαλύτερες, με το Α.Ε.Π. να μειώνεται κατά 0,5% στην Ιταλία και στην Ισπανία και κατά 1,3% στην Κύπρο.
Οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις αρχές Μαΐου έδειξαν ετήσια συρρίκνωση του Α.Ε.Π. της ευρωζώνης κατά 0,4% το 2013 που ακολούθησε μία συστολή κατά 0,6% το 2012. Η οικονομική οπισθοχώρηση θα είναι πολύ πιο βαθιά στην περιφέρεια του ενιαίου νομίσματος από ότι στον πυρήνα. Η Κύπρος θα πάρει τα ηνία από την Ελλάδα με τα χειρότερα στοιχεία αυτή τη χρονιά καθώς το Α.Ε.Π. της συρρικνώνεται κατά 8,7% (μία πρόβλεψη που μπορεί εύκολα να αποδειχθεί αισιόδοξη). Οι Βαλτικές χώρες θα συνεχίζουν να λάμπουν. Η οικονομία που ευημερεί περισσότερο ανάμεσα στις 17 χώρες της ευρωζώνης συνεχίζει να είναι της Εσθονίας, της οποίας το Α.Ε.Π. θα αυξηθεί κατά 3% το 2013. Ανάμεσα στις 27 χώρες της ΕΕ, η Λετονία η οποία αναμένεται να υιοθετήσει το ευρώ τον ερχόμενο Ιανουάριο θα έχει τα καλύτερα στοιχεία, με το Α.Ε.Π. της να αυξάνεται κατά 3,8%.
Το χάσμα ανάμεσα στον πυρήνα και την περιφέρεια είναι μεγάλο στην αγορά εργασίας. Η ανεργία στη Γερμανία ήταν μόλις 5,4% του εργατικού δυναμικού τον Μάρτιο του 2013, ενώ στην Ελλάδα και στην Ισπανία ήταν περίπου 27%. Το χάσμα είναι ακόμα μεγαλύτερο στους νέους. Στη Γερμανία το ποσοστό ανεργίας των νέων ήταν 7,6% τον Μάρτιο, ενώ στην Ισπανία ήταν 56% και στην Ελλάδα έφτασε τον Φεβρουάριο το 64%. Αυτοί οι αριθμοί παραμορφώνουν το μέγεθος της ανεργίας των νέων, καθώς πολλοί νέοι βρίσκονται σε σπουδές πλήρης απασχόλησης κι έτσι δεν λογαριάζονται ως μέρος του εργατικού δυναμικού (στον παρονομαστή δηλαδή του κλάσματος του ποσοστού ανεργίας). Αλλά το αποκορύφωμα είναι ο διχασμός ανάμεσα στην βόρεια και τη νότια Ευρώπη.
Παρόλα αυτά, υπάρχει μία μεγαλύτερη επανισορρόπηση στην περιφέρεια απ' ότι ορισμένες φορές εκτιμάται. Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο είχε φουσκώσει την πρώτη δεκαετία του ευρώ, έχει περιοριστεί. Το έλλειμμα της Πορτογαλίας έχει συρρικνωθεί από 12,6% του Α.Ε.Π. το 2008 σε 1,5% το 2012. Κατά την ίδια περίοδο το έλλειμμα της Ελλάδας έχει πέσει από 15% σε 3%. Το ισοζύγιο του πρωτογενούς προϋπολογισμού (δηλαδή χωρίς τις πληρωμές τόκων) - ένα σημαντικό μέτρο για τον καθορισμό της σταθερότητας στα δημόσια οικονομικά - επίσης βελτιώνεται. Το ισοζύγιο της Ελλάδας αναμένεται να αγγίξει το μηδέν το 2013 - μία ασυνήθιστη επανάκαμψη από το έλλειμμά της του 10,5% του Α.Ε.Π. το 2009. Ωστόσο το μεγαλύτερο πρωτογενές έλλειμμα στην ΕΕ αυτό το έτος θα έχει η Βρετανία (με 3,9% του Α.Ε.Π.).
Παρ'όλες αυτές τις βελτιώσεις, τα επίπεδα του δημοσίου χρέους είναι ανησυχητικά υψηλά στην περιφέρεια. Παρ'όλη μία αναδιάρθρωση χρέους στο τέλος του προηγούμενου έτους και την παραγραφή περισσότερου από το μισό του ιδιωτικά κατεχόμενου χρέους το Μάρτιο του 2012, το ελληνικό χρέος θα φτάσει στο 175% του Α.Ε.Π. μέχρι το τέλος του έτους, ένα αφόρητο βάρος. Παρόλο που η Ελλάδα έχει τη βοήθεια της διαφοροποίησης των επιτοκίων και της επέκτασης της ωριμότητας των δανείων με πολύ χαμηλά επιτόκια, χρειάζεται μία περαιτέρω ανακατανομή, αυτή τη φορά του χρέους του επίσημου τομέα. Το χρέος της Ιταλίας συνεχίζει να αυξάνεται, στο 131% του Α.Ε.Π. αυτή τη χρονιά και το χρέος της Ιρλανδίας και τη Πορτογαλίας προβλέπεται να φτάσει το 123%.
Το διαδραστικό γράφημα (που αναθεωρήθηκε στις 18 Ιουλίου 2013) παρουσιάζει τις τελευταίες οικονομικές και χρηματοοικονομικές διαφορές σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το αυθεντικό άρθρο βρίσκεται στην ιστοσελίδα του The Economist.
